Philippine Coast Guard
| เรือสนับสนุน | 4 ลำ |
|---|---|
| งบประมาณรายปี | 13.209 พันล้านเปโซฟิลิปปินส์ (274.8 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) (ค.ศ. 2021)[2] |
| สำนักงานใหญ่ | หน่วยยามฝั่งฟิลิปปินส์สำนักงานใหญ่แห่งชาติ พอร์ตแอเรีย มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ |
| ผู้บริหารหน่วยงาน | |
| อักษรย่อ | PCG |
| อำนาจศาลปฎิบัติการ | ฟิลิปปินส์ |
| หน่วยงานปกครอง | กรมการขนส่ง (ค.ศ. 2016–ปัจจุบัน) กรมการขนส่งและการสื่อสาร (ค.ศ. 1998–2016) กรมป้องกันอาณาจักร (ค.ศ. 1967–1998) กรมพาณิชย์และตำรวจ (ค.ศ. 1901–1913) |
| คำขวัญ | "ช่วยชีวิต" |
| อากาศยาน | บริตเทน-นอร์แมน ไอแลนเดอร์ |
| หน่วยงานปกครองหลัก | รัฐบาลฟิลิปปินส์ |
| เขตอำนาจศาลตามกฎหมาย | อาณาเขตทางทะเลของฟิลิปปินส์, น่านน้ำสากล |
| เฮลิคอปเตอร์ | |
| เจ้าหน้าที่ | กำลังพล 17,000 นาย[1] |
| ปฏิบัติการสำคัญ | |
| ก่อตั้ง | 10 ตุลาคม 1967; 53 ปีก่อน (1967-10-10) (ในฐานะหน่วยยามฝั่งฟิลิปปินส์) 26 ตุลาคม ค.ศ. 1905 – 19 ธันวาคม ค.ศ. 1913 (ในฐานะสำนักการเดินเรือ) 17 ตุลาคม ค.ศ. 1901 – 26 ตุลาคม ค.ศ. 1905 (ในฐานะสำนักหน่วยยามฝั่งและการขนส่ง) |
| เรือช่วยรบ | 469 ลำ |
| บัญญัติตราสาร |
|
| หน่วยงานปกครองรอง | กรมการขนส่ง |
| เรือลาดตระเวน | 62 ลำ |
